niepamięć
/autor: jacek goryński-jaceg/
jestem choć mnie nie słychać
widzę gdy cisza dzwoni
słyszę jak rośnie trawa
czuję rżenie stu koni
dziwię się temu co widzę
słowom pozwalam wyszumieć
myślę więc chyba żyję
uczę się siebie zrozumieć
a ziemia wiruje, jak bączek się kręci
a czas najbardziej szkodzi pamięci
na słońcu nowe wybuchy, plamy
a my szczęśliwi bo siebie mamy
mówię i nie powtarzam
chmur dotykam niezdarnie
winem przyjaciół witam
w oknie stawiam latarnię
śpiewam gdy cichnie woda
milczę gdy nuci zamieć
siadam gdy mgły powstają
odchodzę gdy wraca niepamięć
a ziemia wiruje, jak bączek się kręci
a czas najbardziej szkodzi pamięci
na słońcu nowe wybuchy, plamy
a my szczęśliwi bo siebie mamy
/jacek goryński-jaceg/
I o to chodzi ! bo siebie mamy!:))