Antoni Wawrzyniak urodził się w Janikowie k/Kalisza Wlkp. 30 maja 1911 r. W Kaliszu ukończył szkołę i rozpoczął studia malarskie. Do Jastarni z przyszłą żoną przyjechał w 1936 r. , gdzie wziął ślub i założył rodzinę.. Będąc w Jastarni nie miał możliwości prowadzenia dalszych studiów malarskich. Rozwijał się więc w tym kierunku samodzielnie. Z tego okresu przetrwało niewiele obrazów. Pod koniec sierpnia został powołany do wojska i jako podoficer stanął w obronie Oksywia. Żona wraz z córką Zofią musiała opuścić Jastarnię. Po kampanii wrześniowej trafił do oflagu na terenie Niemiec. Po wojnie w 1945 wraz z Żoną i Córka wrócił do Jastarni, gdzie w 6 lat po wojnie urodził się ich syn Wawrzyniec. Antoni pracował w różnych instytucjach, najpierw państwowych a następnie prywatnych. Wolny czas poświęcał malarstwu, rozwijając swoje umiejętności malarskie, utrwalając piękna przyrodę Półwyspu, rybackie widoki Jastarni i wszystko to co było w niej piękne, ukazywał w obrazach swoja duszę. Fascynacja malarstwem i jego rozwój trwała przez całe życie, ale najpiękniejsze obrazy powstały po śmierci żony. Swoją twórczość, doświadczenie i obserwacje przedstawił w obrazach, pokazując surową i fascynującą siłę morza, a jednocześnie ukazywał sielankowe rybackie obrazki, martwą naturę, kwiaty i pejzaże. Był zdobywcą wielu nagród na amatorskich wystawach ludzi morza w Gdyni i w Szczecinie. Obrazy swoje wystawiał w Kaliszu, Gdyni, Szczecinie, Poznaniu, NRD. Zmarł w szpitalu w Pucku 17 stycznia 1994 r.
/Wawrzyniec Wawrzyniak: Jastarnia w obrazach Antoniego Wawrzyniaka i poezji kaszubskiej/
